واشر چیست و چگونه باعث کاهش اصطکاک و افزایش استحکام اتصال پیچ و مهره میشود؟
سمتی از واشر باید با پیچ و یا مهره در تماس باشد که لبه آن تراش خورده باشد و سمت دیگر که صاف است با متریال در تماس است.
از واشر برای کاهش اصطکاک (جهت چرخیدن مهره) و افزایش نیروی اتصال پیچ و مهره(Clamp Force) و نیز یکنواخت نمودن توزیع نیرو از واشر استفاده می شود.
بازرسی ابعادی واشر و تطابق با استانداردهای ISO و DIN
در بازرسی ابعادی واشر قطر داخلی و بیرونی و نیز ضخامت اندازه گیری می شود، علاوه بر این می توان زاویه تراش لبه ها و نیز انطباق هندسی آن را بر اساس ISO 4759-3 بررسی نمود.
اندازه ها و تلرانس های ابعادی واشر در استاندارد ISO 7089 ,ISO887,BS4320,DIN125, ISO 7090 و DIN 522 آمده است.
الزامات زبری سطح، آزمون سختی و کاربرد واشر در اتصالات پیچ و مهره
زبری سطح برای واشرهای با ضخامت کمتر از ۳ میلیمتر حداکثر ۱/۶ میکرومتر ، برای بین ۳تا ۶ میلیمتر ۳/۲ میکرومتر و برای بزرگتر از ۶ میلیمتر ۶/۳ میکرومتر است زبری کناره های واشر حداکثر ۲۵ میکرومتر است.
تنها آزمون مکانیکی که روی واشر انجام می گیرد تست سختی سنجی است.
در اتصالات استاتیک از واشر تخت استفاده می گردد در حالی که در اتصالات دینامیک که وجود ارتعاش و لرزش متحمل می باشد از واشر فنری جهت جلوگیری از لقی در محل اتصال استفاده می گردد.
در اغلب مراجع استفاده از واشر برای پیچهای گرید ۸.۸ – ۱۰.۹ – ۱۲.۹ توصیه شده است.
سختی واشر به ۳ دسته تقسیم می شود:
- کلاس ۱۴۰ ویکرز که سختی واشر های این گره باید بین ۱۴۰-۲۰۰ باشد که معادل پیچ گریدهای ۵.۶-۵.۸ است.
- کلاس ۲۰۰ ویکرز که سختی واشرهای این گروه باید بین ۲۰۰-۲۵۰ باشد که معادل یپچ گرید ۸.۸ است
- کلاس ۳۰۰ ویکرز که سختی واشرهای این گروه باید بین ۳۰۰-۴۰۰ باشدو عملیات حرارتی شوند که معادل یپچ گرید ۱۰.۹-۱۲.۹ است.
مشخصه های ابعادی و مکانیکی واشر های HV مورد استفاده در سازه های فلزی در استاندارد DIN 6916 و DIN6917 آموده است.حرف HV باید در قسمت زیرین واشر علامتگذاری شده باشد.